Bir Tas Ayran

Adamın biri eşeğini dehliye dehliye ekin biçmekten geliyormuş. Öyle bir terlemiş, öyle bir susamış ki; yolda bir çadır görmüş. Cadırın önünde yedi sekiz yaşlarında bir çocuk oynuyormuş. Adam çocuğa seslenmiş:

– Evlâdım, bana bir bardak su verebilir misin?

Çocuk adama bakmış ve demiş ki:

– Amca, istersen ayran getireyim.

– İyi olur oğlum.

Çocuk bir tas ayran getirmiş. Adam bir dikişte ayranı bitirmiş ve derin bir oh çekmiş. Çocuk yine demiş ki:

– Amca, istersen bir tas daha getireyim?

– Getir oğlum.

Adam ayranı yine bir dikişte bitirmiş. Çocuk yine sormuş:

– Amca, istersen bir tas daha getireyim?

Susuzluğunu dindiren adam, çocukla alay etmeye kalkmış:

– Lan oğlum, nerden buldunuz bu kadar ayranı?

Çocuk boynunu bükmüş:

– Amca, zaten biz bu ayranı dökecektik.

– Niye oğlum?

– İçine fare kaçtı da ondan!

Adam öyle bir sinirlenmiş ki; ayran içtiği tası yere fırlatmış, tas da bir taşa çarpıp parça parça olmuş. Çocuk başlamış ağlamaya:

– Annneee!.. Bu adam bizim köpeğin yal tasını kırdı!..